دکتر یاسر هشترخانی؛ رئیس کمیته حقوقی و قضایی پرشین فایت جمهوری اسلامی ایران، درباره ورزشهای رزمی و تکنیکی مینویسد: ورزشهای رزمی به مجموعهای از هنرهای رزمی و تکنیکی میگویند، که بهمنظور مبارزه و یا انگیزههای دیگری چون دفاع شخصی انجام میشود. منشأ تاریخی هنرهای رزمی عمدتاً از شرق آسیا سرچشمه میگیرند. امروزه ورزشهای رزمی بهعنوان ترکیبی از چند رشته مختلف ورزشی بوده که برخی با تجهیزات و سلاح تمرین میشوند و برخی نیز بدون هیچ تجهیزاتی قابل انجام است. متأسفانه بزرگترین تصور غلط در بین افراد این است که هنرهای رزمی با خشونت همراه است؛ اما واقعیت این است در تمرینات رزمی شما میآموزید که چگونه در یک مبارزه از خود دفاع کرده و از پاها، دستها و سایر اعضای بدن به بهترین شکل محافظت کنید. بهطورکلی هدف اصلی هنرهای رزمی خودسازی ذهن، بدن و روح ورزشکاران میباشد. تمرینات ورزشی ازنظر روحی، جسمی و احساسی افراد را به چالش میکشند. در صورت نیاز به آشنایی با این ورزش همهجانبه با این مقاله همراه باشید.
ورزش رزمی چیست؟
اگر فیلمهای اکشن را دوست دارید حتماً بسیاری از حرکات رزمی و دفاع شخصی در مقابله با خطرات را در اینگونه فیلمها تماشا کردهاید. مجموعههایی از صحنههای هیجانانگیز مبارزات و نقشآفرینی بدلکاران جذابیت آن فیلمها را برای شما دوچندان خواهد کرد. هنرهای رزمی امروزه به بخش مهمی از زندگی افراد بدل شده است. بسیاری از افراد بزرگسال و یا حتی کم سن و سال میتوانند در باشگاههای رزمی ثبتنام کند تا تمرینات ورزشهای رزمی را بهصورت حرفهای تجربه کنند. ورزش رزمی را در زبان لاتین Martial Art مینامند. هنرهای رزمی به مجموعهای از تکنیکهای آمادگی جسمانی و مقابله با خطرات بوده که از زمان گذشته در بین انسانها وجود داشته است. جالب است بدانید هنر رزم، فنون و قوانین خاصی دارد که هرکدام با اهداف مختلفی چون شرکت در مسابقات، سرگرمی و انگیزه دفاع در برابر خطرات انجام خواهد شد. هر سبک ورزشی دارای تکنیک خاصی است که در این مقاله با برخی از آنها آشنا خواهیم شد.
معرفی انواع ورزشهای رزمی
انواع ورزش های رزمی بهطورکلی دارای سبکهای ورزشی رزمی مختلفی است که توسط علاقهمندان به ورزش انتخاب میشوند. برخی از این رشتههای ورزشی رزمی شامل موارد زیر خواهد بود.
1-اسپرت (O- Sport)
او اسپرت بهعنوان یکی از انواع هنرهای رزمی در جهان است که تاریخچه بسیار جالبی دارد. در دوران باستان در کشور ایران پادشاه تمدن ایلام بانام اونتاش ناپیریشا یا اونتاش گال دو فرزند بسیار جنگجو بانامهای Tis و Kopan داشت که همواره آنها را برای مبارزه بین یکدیگر تشویق میکرد. از آن زمان به بعد پادشاه تمدن ایلام تصمیم گرفت پس از ساخت معبد زیگورات یعنی حدود 291 سال قبل از شروع المپیک یونان در همان مکان مسابقات انجام شود. طبق یافتههای باستانی در سال 1360 در روستای آرجان از توابع بهبان با کشفیاتی که دست آمد پی به قدمت بالای ورزش رزمی در ایران باستان برده شد. برخی از تصویرها و نقوش حکشده در جامهای مفرغی نشان دهنده وجود ورزش رزمی و سلاح بود. امروزه ورزش O-sport را بهعنوان برند تجاری ورزشهای رزمی ایرانیان مینامند؛ که مخفف کلمه اورجینال پرشین اسپرت خواهد بود. در سال 1378 این ورزش توسط برادران منوچهری در همدان پایهگذاری شد و سرانجام در سال 1385 در سطح ملی و بینالمللی شناخته شد.
2-بوکس
ورزش بوکس را در جهان بانامهای مختلفی چون بوکسینگ یا ورزش مشتزنی میشناسند. این ورزش در رده سنی جوانان و نوجوانان قابل انجام است. بوکسورها معمولاً دستکش مخصوصی دارند و همواره در طول مسابقات با ضربات سخت مشت سعی در شکست حریف دارند. بوکس یکی از قدیمیترین ورزشهای شناختهشده است. در این ورزش فنون مبارزه بر اساس حرکات دست ازجمله هوک و آپر خواهد بود. Boxing برای اولین بار در حدود 688 سال قبل از میلاد مسیح وجود داشت. اولین شواهد بصری برای ورزش Box در کتیبههای سومریها بود. همچنین در مجسمههای اکتشافی مصر برخی از ورزشکارانی به تصویر کشیده شدهاند که با ضربات مشت با حریف مبارزه کرده و در حضور تماشاچی هستند.
حتی در یونان باستان زمانی که گلادیاتورها برای دریافت جایزه از پادشاهان اقدام به مبارزه میکردند با فنون مشتزنی همواره درصدد از پای درآوردن حریف بودند. اما امروزه ورزش مدرن Boxing که از کشور امریکا سرچشمه میگیرد با اعلام ناک اوت به پایان میرسد. از جالبترین بخش از این ورزش رقصپا بوده و جاخالی دادن در حین ضربات مشت حریف میباشد. این رشته ورزشی بهطورکلی در راندهای 3 دقیقهای انجام میگردد. ورزش Boxing در ایران توسط هوارد کانکلین باسکرویل یک معلم آمریکایی که در شهر تبریز به تدریس میپرداخت به ایران آورده شد.او در ساعات فراغت از تحصیل به دانش آموزان دختر و پسر مشتزنی یاد میداد. آغاز فعالیت رسمی ورزش بوکس در ایران به سال 1314 برمیگردد که در آنیکی از قهرمانان بوکس در اروپا به نام فایت به ایران سفر میکند و اقدام به آموزش این ورزش مینماید. سپس در سال 1318 دستور برگزاری مسابقات رسمی بوکس در ایران صادر شد. در سال 1321 فدراسیون بوکس ایران تأسیس میشود اما بهصورت حرفهای این ورزش توسط عبدالله نادری از سال 1334 پیگیری گردید.