دکتر یاسر هشترخانی حقوقدان و تحلیلگر مسائل سیاسی در باره قردادهای (BOT) مینویسد: نكاتی مهم از قراردادهای Build Operate Transfer (BOT) يا ساخت، بهرهبرداری و واگذاري يكی از مهمترين دلايل انعقاد قراردادهای BOT انتقال برخی از ريسكها به بخش خصوصی است. چراکه در طراحی، ساخت و اجرای پروژه های BOT ريسك های بسياری وجود داشته كه بخش دولتی نمی تواند انها را تحمل كند و قصد دارد از طريق قراردادهای بی او تی بخش عمده اين ريسك ها به بخش خصوصی منتقل شود.
ريسكهای موجود در قراردادهای (BOT) به چهار گروه اصلی تقسيم می شوند:
١- ريسكهای اجرايی:
شامل طراحی، ساخت، بهره برداری
٢- ريسكهای تامين مالی:
كه اين ريسك ها بر عهده كنسرسيوم يا شركت پروژه قرار می گيرد.
٣- ريسكهای اقتصادی:
مانند افزايش هزينه های بهره برداری كه از جمله ريسك های اقتصادی بوده و باعث كاهش در امد خالص پروژه می شود.
٤- ريسكهای سياسی و حقوقی:
بر خلاف موارد ذكر شده در فوق كنترل اين گروه از ريسك ها بهتر است به دست دولت باشد و انتقال آن به سرمايه گذار ( كنسرسيوم يا شركت پروژه ) منطقی نيست. ريسكهای سياسی مانند مصادره و يا ملی كردن سرمايه يا فسخ قرارداد به دلايل سياسی، ريسكهای حقوقی مانند تغيير در قوانين ماليات، گمرك، حقوق كار، مقررات محيط زيست و غيره است.