دکتر یاسرهشترخانی حقوقدان و تحلیلگر مسائل بینالملل درباره، نقش اعتبار اسنادی درمعاملات و تجارت بینالمللی مینویسد: اعتبارات اسنادی یکی از طرق پرداخت ثمن و عوض در قراردادها و معاملات بینالمللی است، که سبب اعتماد متعاملین خصوصا فروشنده به وصول و تضمین قیمت کالا یا خدمات ارائه خواهد شد؛ از طرفی مبانی تامین حقوق طرفین قرارداد ایجاب میکند که نقش این ابزار در تجارت بین الملل بیشتر محسوس و متداول گردد از طرفی در اعتبار اسنادی فقط موضوع اسناد ملحوظ نظر بانکها می باشد و بانکها اغلب به روابط معاملات پایه و اصلی هیچ توجهی نخواهند نمود و به عبارت دیگر اگر تعهدات فروشنده و خریدار با موانع مواجه و قرارداد به نحو مطلوب اجرا وایفا نگردد ارتباطی به بانک ندارد.
بطور کلی اعتبار اسنادی قراردادی است؛ که بر اساس آن وارد کننده یا خریدار کالایی که متقاضی نامیده میشود به بانک گشاینده اعتبار، دستور میدهد به محض ارائه اسناد مقرر، مستقیما یا با واسطه بانک دیگری که در کشور فروشنده است «ثمن» را پرداخت نماید. البته تاکید صرف بر اعتبار اسنادی ممکن است تعادل و توازن قراردادی را برهم زند لذا در جریان گشایش اعتبار اسنادی، باید اسنادی که موید و مثبت اجرای تعهدات فروشنده بوده و در رابطه با معامله و قرارداد صحیح و بدون تقلب و فریب تشکیل گردیده ابراز شود ازجمله این اسناد، بارنامه، بیمه نامه، گواهی بازرسی، گواهی مبدا و لیست و سیاهه تجاری کالا، است؛ زمان دریافت وجه اعتبار در برابر ارایه اسناد مرقوم، که اصل بر صحت و تنظیم آن طبق مقررات وعرف تجاری است باید به بانک ارایه شود بانک گشاینده اعتبار براساس تقاضای متقاضی اعتباری برای ذینفع گشایش نموده که به محض ابراز اسناد مقرر توسط ذینفع قابل پرداخت خواهد بود در مواد ۴و۵ مقرراتucp (مقررات متحدالشکل اعتبارات اسنادی) مقرر گردیده است. «اعتبارات اسنادی بنابه ماهیت خود، معاملهای جدا از قرارداد فروش یا سایر قرارادهایی که مبنای گشایش اعتبار قرار میگیرند. قراردادهای مبنای اعتبار به هیچ وجه ارتباطی به بانکها نداشته و تعهدی برای آنها ایجاد نمیکند؛ حتی اگر در اعتبار هرگونه اشاره ای به اینگونه قرارداها شده باشد.
همچنین ماده ۵ تاکید دارد «بانکها براساس اسناد عمل می کنند ونه کالا،خدمات یا عملکرد مرتبط با اسناد ازمواد یاد شده اصل «استقلال اعتبار اسنادی» مورد توجه قرار گرفته است که ذینفع براساس ظاهر سند استحقاق دریافت وجه را دارد؛ البته راجع به استقلال وسایر اصول واستثنائات اسنادی اعتماد متعاملین خصوصا فروشنده به وصول وتضمین قیمت کالا یا خدمات ارایه شده مهم است از طرفی مبانی تامین حقوق طرفین قرارداد ایجاب میکند که نقش این ابزار درتجارت بینالملل بیشتر محسوس و متداول گردد و همچنین دراعتبار اسنادی فقط موضوع اسناد ملحوظ نظر بانکها است و بانکها اغلب به روابط معاملات پایه واصلی هیچ توجهی نخواهند نمود و به عبارت دیگر اگر تعهدات فروشنده وخریدار با موانع مواجه وقرارداد به نحو مطلوب اجرا وایفا نگردد ارتباطی به بانک ندارد.
بطور کلی اعتبار اسنادی قراردادی است که براساس آن وارد کننده یا خریدار کالایی که متقاضی نامیده میشود به بانک گشاینده اعتبار، دستور میدهد به محض ارایه اسناد مقرر، مستقیما یا با واسطه بانک دیگری که در کشور فروشنده است «ثمن»را پرداخت نماید. البته تاکید صرف بر اعتبار اسنادی ممکن است تعادل وتوازن قراردادی را برهم بزند ولذا در جریان گشایش اعتبار اسنادی ،باید اسنادی که موید و مثبت اجرای تعهدات فروشنده بوده و در رابطه با معامله و قرارداد صحیح و بدون تقلب وفریب تشکیل گردیده ابراز شود ازجمله این اسناد ، بارنامه،بیمه نامه،گواهی بازرسی،گواهی مبدا و لیست و سیاهه تجاری کالا، است؛ که در زمان دریافت وجه اعتبار در برابر ارایه اسناد مرقوم، که اصل بر صحت و تنظیم آن طبق مقررات وعرف تجاری است باید به بانک ارائه شودو بانک گشاینده اعتبار براساس تقاضای متقاضی اعتباری برای ذینفع گشایش نموده که به محض ابراز اسناد مقرر توسط ذینفع قابل پرداخت خواهد بود در مواد ۴و۵مقرراتucp (مقررات متحد الشکل اعتبارات اسنادی) مقرر گردیده است: «اعتبارات اسنادی بنا به ماهیت خود، معاملهای جدا از قرارداد فروش یا سایر قرارادهایی که مبنای گشایش اعتبار قرار می گیرند. قراردادهای مبنای اعتبار به هیچ وجه ارتباطی به بانکها نداشته و تعهدی برای آنها ایجاد نمیکند؛ حتی اگر در اعتبار هرگونه اشارهای به اینگونه قرارداها شده باشد. همچنین ماده ۵ تاکید دارد «بانک ها براساس اسناد عمل میکنند و نه کالا،خدمات یا عملکرد مرتبط با اسناد ازمواد یاد شده اصل «استقلال اعتبار اسنادی» مورد توجه قرار گرفته است که ذینفع براساس ظاهر سند استحقاق دریافت وجه را دارد.