اصطلاح ملک طلق و وقفی
ملک طلق
اصطلاح زمین یا ملک طلق برای املاکی به کار می رود که آزاد باشند و موقوفه نباشد یا به واسطه وثیقه قراردادی و قضایی و قانونی متعلق حق غیر قرار نگرفته باشد. از این رو در سندهای تک برگ زمانی که زمین یا ملک دارای محدودیت نباشد اصطلاح ملک طلق قید می گردد.
بنابراین اگر در سند زمین یا ملکی اشاره شده باشد که عرصه و اعیان آن “ملکِ طِلق” می باشد، بدان معناست که زمین و بنای مزبور وقفی نبوده و آزاد می باشد و عاری از هر گونه اشتراک و وقف است. از این رو مالک آن می تواند هر نوع تصرفی مانند فروش، اجاره، عاریه دادن و بخشیدن را نسبت به دارایی خود داشته باشد.
زمین یا ملکی که فقط عرصه یا اعیان است ملک طلق نیست. اگرصرفا عرصه باشد بدین معنی است که اعیان متعلق به دیگری است و اگر صرفا اعیان باشد بدین معنی است که عرصه متعلق به شخص دیگری می باشد.
زمین یا ملک وقفی
زمین یا ملکی می باشند که دراختیار موقوفه هایی یا متولی خاص و عام وقفی می باشد. این نوع امـلاک همچون زمین یا ساختمان، مغازه و غیره با شرایط خاصی در اختیار افراد قرار داده می شود و نقل و انتقال آنها در هرمرحله وابسته به شرایط خاص و منـوط بـه اخـذ مجوز از اداره اوقاف می باشد. دراین موارد اگرعرصه وقف و سند مالکیت اعیان به نام مستاجر وجود داشته باشد به شرط موافقت موقوفه « اعیان» قابل انتقال است.
موقوفه خاص
وقفی است که به افراد معینی اختصاص داشته باشد. مثل وقف بر اولاد.
موقوفه عام
وقفی است که عنوان عام باشد. مثل وقف بر مساجد یا ایتام.
املاک مصادره ای
به املاکی اطلاق می شود که به هر دلیل به حکم دادگاه از مالک یا مالکان ، به نفع دولت یا یکی از بنیادها سـلب مالکیـت شده است.